گاهی به یک ورزشکار پرورش اندام گفته می شود: فقط ورزش کن! با این برنامه ورزش کن!
اما یک مربی بدنساز توصیه می کند: این یک برنامه غذایی و این یک برنامه ورزشی، خوب بخور و خوب ورزش کن.
او هم به ورودی کالری اهمیت می دهد و هم به خروجی عملکرد عضلات.
وقتی برنامه غذایی و برنامه ورزشی باهم اتفاق می افتند، بدن را در یک جریان ساخت و ساز وارد می کنند. اما اگر فقط بر برنامه غذایی یا بر برنامه ورزشی تمرکز شود، چربی سازی یا عضله سوزی رخ می دهد.

گاهی به فردی که قصد رژیم غذایی(لاغری) دارد گفته می شود: فقط کم بخور! هرچی میتوانی کمتر بخور!
اما یک مشاور تغذیه توصیه می کند: این یک برنامه غذایی روزانه و این یک برنامه ورزشی روزانه. در طی روز کمتر بخور و کمی تحرک(پیاده‌روی) داشته باش.
مشاور از‌ این فرد نمی‌خواهد که فقط یک نوع فعالیت مرتبط را انجام دهد. او کمتر غذا خوردن به تنهایی را آنچنان موثر نمی داند.

توجه صرف به جریان خروجی در موضوع پرورش اندام و جریان ورودی در موضوع تناسب اندام صحیح نیست. بلکه ورودی و خروجی هر دو مهم هستند و این دو مقوله باید متناسب باشند.

به همین ترتیب، یک نویسنده قرارنیست فقط نویسنده باشد. صرفا زیاد بنویسد تا از طریق تجربه متن‌های بهتری خلق کند.
نویسنده باید مطالعه داشته باشد و خوب بنویسد. باید خوب ببیند و خوب بنویسد. باید چیزی به عنوان ورودی داشته باشه تا بتواند احساس و ایده و نظرش را در قالب کلمه بیان کند.

اگر دقت کنیم برنامه غذایی و برنامه ورزشی ، خواندن و نوشتن مخالف هم نیستند. متضاد ورزش کردن بی تحرکی و متضاد نوشتن ننوشتن است. اما این عوامل دو سوی مختلف یک پاره خط هستند، دو وجه یک جریان هستند. خواندن و نوشتن دو وجه جریان نویسندگی و ورزش و تغذیه دو وجه جریان تناسب اندام هستند.
اصلا مگر جز این است که غذا می خوریم تا بتوانیم خوب ورزش کنیم. می خوانیم که نوشتن بهتر را تجربه کنیم. فکر میکنم اگر تناسبی نباشد با آدم قبلی چندان فرقی نکرد‌‌ه‌ایم. وقتی به جریانی متناسب وارد میشویم به همان مقیاس موفقیت و رشد اتفاق می افتد.

به دنبال چه هستی؟
به جریان فکر کن. کلی تر ببین. ورودی و هم خروجی را باهم در نظر بگیر.