پیش نویس: از این ماه پستهای ماه نوشت رو به وب سایت اضافه میکنم. قبلا استاد شعبانعلی در وبلاگش در مورد اهمیت روزانه‌نویسی نوشته بود(اینجا). امیدوارم بتونم ماه نوشت رو بصورت مداوم ادامه بدم تا تمرینی باشه برای گزارش نویسی و به مرور عادت کنم به روزانه نویسی.

به توصیه تعدادی از دوستان متممی، فایل صوتی اتیکت متمم رو گوش دادم. زمان ضبط فایل مربوط به چند سال پیش بود. سالهایی که تازه شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن‌های ارتباطی در حال تولد و معرفی بودند و ما با برنامه وایبرViber  می تونستیم وارد دنیای ارتباطات مجازی بشیم. اگر درست درج شده باشه، برچسب‌های فایل صوتی سال تولید رو ۲۰۱۴  اعلام کرده.
بنظرم این راهنمای صوتی برای دانشجوهای کارشناسی و بخصوص جوانهای رده سنی ۲۰ تا ۳۰ ساله مناسب و کاربردی باشه. اما برای من و افرادی که دیگه چهل سالگی رو رد کردیم، موضوعاتش تا حدودی تجربه شده. بطوریکه با توجه به روابط و اتفاقات روزانه و طی آزمون و خطا متوجه شدیم که کجا میشد عملکرد بهتری داشته باشیم؟! و اگه چطور بود بهتر میشد؟!
در کل بنظرم برای دوستانی که قصد دارند ارتباط رو با آداب اصولی شروع کنند باعث میشه مسیر سریعتر و بدون خطا طی بشه.

با کتاب شکرگزاری یا بهتر بگم آیین شکرگزاری از راندا برن آشنا شدم. این همون کتابی هست که آقای رادش در یک برنامه تلویزیونی معرفیش کرد و اونو عامل تحول بیرونی و آرامش درونی میدونه(اینجا). اصل مطلب کتاب میخواد بگه بابت داشته‌ها سپاسگزار خداوند باشیم و صرفا بر هرچه از نعمت‌ها داریم تمرکز کنیم. حتما میشه حدس زد که غر زدن و نالیدن و حتی صحبت از کم و کاستی ها در این روش جایی نداره. مثلا اگه ۷۰% یک لیوان هم خالی هست، بازهم ما میتونیم بخاطر اون  ۳۰% شاکر و راضی باشیم. صحبت از تغییر در نگرشی هست که زبانمون صرفا به شُکر باشه و نه غر و ناله و کمبود.
کتاب ۲۸ فصل برای ۲۸ روز تمرین داره که من نتونستم همه تمرینات رو انجام بدم. از طرفی جایگاه بعضی موضوعات مثل خشم، عصبانیت و انتقام رو طی این مدل درک نکردم. وقتی بیشتر در موردش خوندم در یک پست جداگانه از کتاب مینویسم.