نوشتن اکثر اوقات حالم را بهتر کرده ؛
از حال بد به حال خوب،
از تلاطم  به آرامش،
از ناتوانی به توانایی،
از ضعف به قدرت،
از سختی به تسلی،
از جراحت به درمان،
نوشتن حتی حال خوب را هم ماندگارتر می‌کند.

نمیدانم این جادو چگونه عمل میکند، اما تاثیر آن را بارها احساس کرده‌ام. مثل همین حالا که در حال نوشتن هستم.

گاهی نوشتن من را در جایگاه یک مُراجع به مرکز مشاوره‌ی درون راهنمایی میکند. جایی که عقل و احساس به انتظار من نشسته‌اند. در کنار تابلوی زیبایی که روی آن نوشته شده: “بیرون ز تو نیست آنچه در عالم هست در خود بطلب هرآنچه خواهی که توئی.”

گاهی نوشتن وسیله توجیح میشود. برای پاسخ دادن و ساکت کردن منتقد درونی‌ام.

گاهی هم نوشتن ابزار نظم و حذف میشود. ابزاری برای مشاهده و ارزشگذاری داشته‌ها و وسیله‌ای برای حذف زوائد فکری.

شما هم بنویسید. نوشتن برای شما چطور جادو می‌کند؟