همانطور که قبلا گفته بودم این ماه هم بیشتر به فعالیتها و دغدغه‌های کاری گذشت. چون میدانم نوشتن و خواندن این جزئیات از حوصله من و شما بیرون است، از آن صرفنظر میکنم.

این ماه یک اشتباه رایج و قدیمی را دوباره تکرار کردم؛ اعتیاد به شبکه های اجتماعی
خستگیهای کاری عاملی بود که باعث شد بعد از مدتها دوباره و بیهوده درگیر فضای مجازی باشم.
بابت تلاش و کارکرد روزانه‌ای که داشتم، احتیاج به استراحت داشتم. اما بدم نمی آمد در حین استراحت  با تلگرام و اینستاگرام هم خودم را مشغول کنم. فکر میکردم  اینگونه به اصطلاح میتوانم با یک تیر دو نشان بزنم.
همیشه مواظب بودم که بیش از حد درگیر این امور دیجیتال نباشم. اما این بار برای خودم توجیه میکردم که؛ با این روش هم استراحت میکنم و هم از فان فضای مجازی لذت میبرم. در حقیقت من داشتم از زمان آرامش و تجدید قوای ذهنی‌ام کم میکردم و آن را برای فعالیت دیگری(که انرژی و تمرکز لازم دارد) خرج میکردم. تصورم میکردم این زمان چون از وقت استراحت است بطالت محسوب نمیشود. اما متوجه نبودم به جای اینکه به ذهن و جسمم آرامش دهم، دوباره و بیشتر ذهنم را درگیر فعالیت کرده‌ام و در پایان با یک جسم خسته و ذهن خسته‌تر روبرو هستم.
این اعتیاد استراحت‌گونه در بستر خواب و تا لحظاتی قبل از خواب هم ادامه داشت. که ارمغان آن کاهش کیفیت خواب و سردردهای صبحگاهی برایم بود.

امروز معتقدم بهترین و طبیعی‌ترین درمان خستگی‌های بدنی و ذهنی را در خواب میتوان یافت.